Oslanjajući se na istorijske činjenice, konkretne podatke iz Andrićevog životopisa, na arhivska i druga istraživanja, ne oglušujući se o verodostojnost dostupnog materijala, Žaneta Đukić Perišić pripoveda čitaocu jednu neposrednu, ljudsku priču o sudbini po svemu reprezentativnog, zasluženo znamenitog intelektualca i stvaraoca iz 20. veka, za koga je Beograd bio stalna i strasna inspiracija. Beograd i kao krajolik, i mizanscen, i kao socijalno okružje u kojem se odvija pripovedna radnja, osnovni je prostor nezaobilaznog broja Andrićevih proznih ostvarenja.
Iz stranice u stranicu čitalac prati etape piščevog životnog puta, počev od njegovog integrisanja u književni, karijerni i svakodnevni svet, preko vrlo diskretnog, reklo bi se tipično andrićevskog, tihog osvajanja pozicije značajne građanske figure međuratnog Beograda (uvaženi pisac i diplomata), do drukčije postavljene, ali takođe vrlo istaknute i uveliko potvrđene javne ličnosti novonastale stvarnosti posle 1945. godine.
Biografija pisca – prelomljena kroz prizmu njegovog fizičke ali i duhovne ukorenjenosti u jedan grad i jednu kulturu – to je ukratko sadržina ove knjige u kojoj čitalac saznaje i mnoštvo novih podataka, ali upoznaje Andrića i kroz mnoštvo dosad nepoznatih fotografija. Podjednako otvorena prema iskustvu prvih čitanja kao i za naučna istraživanja, knjiga Nebo nad Beogradom: Andrić i prestonica dragoceni je doprinos kako nauci o književnosti, tako i kulturnoj istoriji Beograda i srpskog naroda u celini.
