Trojica dvanaestogodišnjaka,sticajem okolnosti,istog dana,dvadesetosmog avgusta 1899 stižu u Beograd.
Stefana Vukobrata otac brani od gladi i iz Hercegovine i šalje kod bogatog kuma, Strahinju Milosavljevića sklanjaju kod tetke, od krvne osvete sa Kosova, jer mu je otac,zatekavši ga u krađi šume,ubio komšiju Albanca, Pavle Kozarević dolazi sa ocem Živanom iz Budimpeste,prateći oca koji ima nameru da pomogne u stvaranju moderne srpske države i njenoj evropeizaciji.
Prvi put će se sresti na dočeku nove hiljadudevetstote godine,u hotelu Srpska kruna,gde će Pavle i Strahinja ucestvovati u "evropski" zamišljenom umetničkom programu,Stefan će biti tu da loži kaljevu furunu,donosi drva i pomaže u kujni.
Roman ih prati do 1912 godine i odlaska Prvi , potom i u Drugi balkanski rat, vezujući i preplićući i njihove sudbine ali i sudbinu Beograda, koji je na jednu nogu obuo lakovanu cipelu i zakoračio ka Evropi, Verdiju, Ibzenu a druga noga je jos uvek u konduri, zaglavljena u orijentalnom blatu, obavijena mirisom ćumura i zvukom zurli.
Njihovo odrastanje prate i burni politički događaji, kraljeubistvo i smena dinastije,aneksija Bosne od strane Austrougarske, pripreme za Balkanski rat, zajedno sa njima menja se i raste i Beograd,kao glavni junak ovog romana. Uostalom,roman se i zove Beograd.
.png){kind=logo}
