Lazar Lalić u romanu KAFE B., koji je istovremeno žanrovski i porodična hronika, sagledava nekoliko generacija odrastanja i sazrevanja bliskih srodnika.
To je politički pregled naše novije istorije, nesreće pojedinaca, ali i demagogije raznih oblika vlasti i vladavine. Lazar Lalić je verni hroničar „podmuklog uticaja istorije“ na čitave generacije.
Oblici političke vladavine, koja se svodi na ideološku, religioznu i rasnu netoleranciju, oblikuju ljudske živote. Politički moćnici se beskrupulozno poigravaju sudbinama ljudi u vrtlogu događaja na koje ne mogu da utiču, nošeni vetrovima istorije. Lalić piše o ljudima koje dobro poznaje, o porodicama njemu bliskim, sa tugom i melanholijom što su mnogi daroviti, talentovani pojedinci postali žrtve tih istorijskih vrtloga i oluja.
Ljudski životi se prepliću, ukrštaju i prožimaju sa događajima koji daleko nadilaze mogućnosti pojedinca da im se odupre. Lalićev roman, na granici fikcije i dokumentarnog, opšteg i pojedinačnog, svedočanstvo je o našem dobu nenaklonjenom slobodnim, darovitim i samosvesnim pojedincima zatočenim u „zarobljenoj državi“. Svedočanstvo o sopstvenom životu u svetu i veku organizovanih političkih mržnji.
