Osnovna nit priče utkana je vešto u bogato prozno kazivanje o narodu, o njegovom usudu, o njegovoj sudbinskoj vezanosti za mitologiju, jer je kraj samo u mitologiji, kao u poslednjem zbegu, i mogao opstati, u bratstvu sa vucima. U tom bratstvu Srbi i vuci su se toliko pomešali da se odavno ne zna ko je u kome čoporu.
(M. Vitezović)
Tradicionalni, patrijarhalni način seoskog života i načina mišljenja, vratio se nakon perioda realizma u kome je dominirao kao književna tema, ovom Vujinovićevom knjigom u modernu romansijersku optiku, kojom dominira fikcija, zgusnuta simbolika i metafizička studen.
(Lj. Šop)
U Vučjem nakotu se sreću i zemaljska i nebeska Srbija, realno i imaginarno, glas individualne svesti i onaj drugi glas – glas kolektivnog pamćenja.
(M. Đorđević)
