Arheolozi i istoričari su na više lokacija u Srbiji pronašli tragove viteške kulture i vitezova templara. Neki srpski vladari i sami su bili templari i sioni. Stefan Nemanja je osnivač Reda Svetog Stefana, zavetnog reda svih kasnijih Nemanjića, i svi vladari ove loze bili su u njemu. On je utemeljio i Bratstvo Svetog Đorđa, 1171. godine, organizacijom i načinom života svojih članova vrlo slično redu templara.
Članovi Bratstva Svetog Đorđa su kod Nemanjića bili i „vitezovi monasi“, jer su se bavili čuvanjem relikvija, verovatno i čuvanjem imovine Crkve i države, i nije nemoguće da su organizovano odlazili u Svetu zemlju i učestvovali u pohodima krstaša. Pripadnici Bratstva bi se po okončanju vojne karijere zamonašili, nisu se vraćali svetovnom životu, i po tome najviše podsećaju na templare, takođe vitezove-monahe.
Pretpostavke su da su vitezovi reda Zmaja bili car Dušan Silni, despot Stefan Lazarević, despot Đurađ i despot Vuk Branković, kosovski junaci Miloš Obilić, Milan Toplica i Ivan Kosančić, patrijarh Arsenije Crnojević, ustanici Janko Katić, Stojan Čupić, Vasa Čarapić, Jovan Jovanović Zmaj, ali i knez Aleksandar Pavlov Karađorđević i princ Vladimir Karađorđević.
Slobodnim zidarima pripadali su veliki duhovnici – dva mitropolita, Metodije i Stratimirović, jedan knez i jedan kralj, ali i dva velika prosvetitelja Dositej Obradović i Vuk Stefanović Karadžić.
.png){kind=logo}
