Jednostran i pojednostavljen pristup sadržaju predanja o ubijanju starih povod je preispitivanju naučno neprihvatljivih, ali do danas važećih tumačenja. Potreba je, dakle, da se ovo predanje celovito, kompleksno i dubinski razmotri i kritički analiziraju izvori na osnovu kojih je izvođen pogrešan stav o lapotu. Ukoliko se sa naučnog stanovišta postavi pitanje ubijanja starih, onda je nužno utvrditi kontekst u kome je to praktikovano, kao i pouzdanost izvora na osnovu kojih se dokazuje postojanje ove obredne prakse. Smeštanje obreda u daleku i neproverljivu prošlost otvara pitanje dokaza, odnosno dosadašnje argumentacije koja se nastoji pronaći u reliktima u poznatoj običajnoj praksi i folklornom stvaralaštvu. Govoriti o preistorijskim ritualima sa sigurnošću i smatrati ih realnim, znači zanemariti rezultate dosadašnjeg istraživanja u oblasti praistorijske mitologije i religije.
