Kroz zanimljivu priču datu u vidu dijaloga, pitanja i odgovora na njih, autori Najlepše priče o govoru na zanimljiv i originalan način, često prožet humorom, pričaju priču o jednoj od najvažnijih odlika čoveka, osobini za koju mnogi smatraju da je presudna za izdvajanje čoveka iz opšte porodice životinja: o jeziku. Autori zajedničkim naporima pokušavaju da odgonetnu kakvi to unutrašnji mehanizmi postoje u čovekovom telu i njegovom duhu, a koji mu omogućavaju da oblikuje i razmenjuje svoje misli, tj. da komunicira na način na koji to ne čini nijedno drugo biće na planeti Zemlji.
Polazeći od pretpostavke da su veliki majmuni najbliži čovekovi srodnici, autori postavljaju pitanja vezana za prva javljanja govora, za nemogućnost naših najbližih srodnika da organizuju govor na način na koji to čine ljudi, ali i pitanja koja se odnose na samo učenje jezika i njegovu upotrebu kako u okviru jedne zajednice koja upotrebljava isti jezički kod, tako i među različitim jezičkim zajednicama. Slobodno se može reći da se u knjizi prepliću medicina (neurologija), zoologija, istorija, lingvistika, psihologija, pedagogija, filozofija…
(Iz recenzije Dragane Drobnjak)
