U ovoj knjizi govori se o nauci u kojoj sveto ima središnji značaj i ispunjava samu suštinu i teorijsku strukturu svih naučnih disciplina. Sledstveno tome, filozofija, prirodne nauke, etika i politička nauka razvijaće se na zajedničkoj duhovnoj i religijskoj platformi.
Autor prati sudbinu religijske nauke i njen zadivljujući razvojni tok u političkoj filozofiji islama. Govori o politici koja je usmerena ka višnjim metafizičkim ciljevima, a čija stabilnost se meri kvalitetom očuvanja etičkih vrednosti u društvu. Takođe, usredsređuje se na neke značajnije teorijske izazove pred reformističkim muslimanskim misliocima koji islam i svoju kulturu žele da analiziraju iz perspektive moderne nauke i u skladu s njenim saznajnim usmerenjima.
Prof. dr Darko Tanasković, Filološki fakultet Univerziteta u Beogradu: „Ovo delo originalan je i značajan doprinos razmatranju danas izuzetno aktualne problematike odnosa između savremenosti i svetosti… Blagodareći mnogobrojnim originalnim uvidima u pojedina konkretna pitanja međuodnosa savremenog i spiritualnog, nastalim na osnovu kreativnog aktualizovanja bogatih potencijala islamske duhovnosti i misaone tradicije, monografija dr Seida Halilovića otvara jednu veoma izglednu i obogaćujuću novu dimenziju celovitijeg dijaloškog sagledavanja večne teme odnosa između duhovnog i svetovnog, teocentričnog (ne i neracionalnog!) i raciocentričnog, kao i hrišćanskog i islamskog pogleda na svet i na čoveka u njemu.“
.png){kind=logo}
