Četvrta monografija obuhvata period od Maričke bitke 1371. do pada poslednje srpske srednjovekovne prestonice, Smedereva, 1459. godine i u kome je sa istorijske scene sišla svetorodna dinastija Stefana Nemanje i njegovih naslednika i kada srpska država, naročito posle Maričke i Kosovske bitke, počinje da podleže turskoj imperiji u velikom sukobu sa Evropom, čije će poprište narednih nekoliko vekova biti najviše na teritoriji srpskih zemalja. Sa druge strane, veliki civilizacijski domet nemanjićke države omogućio je da se u ovom periodu dosegne vrhunac u svim domenima stvaralaštva, posebno u neimarstvu. Manastiri i crkve takozvanog 'moravskog' stilskog obrasca nemaju premca po lepoti i skladu. Stilski uticaji prethodnih perioda, kada su se neimari prevashodno oslanjali na zapadna (period raškog stila, primer Studenica), ili na vizantijska graditeljska iskustva (primer Gračanica), u moravskom periodu su objedinjeni i stvoren je neprevaziđeni srpski graditeljski amalgam, nauci poznat kao moravski stil, čiji najlepši biseri su Ravanica, Lazarica, Kalenić i Resava, Poganovo. Doprinos kneza Lazara i njegovog sina, despota Stefana Visokog Lazarevića, preporodu srpske države poslenemanjićkog perioda je nemerljiv...
.png){kind=logo}
