Iz uvoda:
Antologija klasične književnosti Istočne Azije se mogla zvati Antologija starokineske književnosti. Mogla se zvati i Antologija književnosti na starokineskom. Međutim, bilo koji od ova dva naziva bi nestručnog čitaoca doveo do nedoumice. Naziv Antologija starokineske književnosti sugeriše da je reč samo o kineskoj književnosti – dok Antologija književnosti na starokineskom ostavlja utisak da u pitanju nije prevod, već hrestomatija.
U bilo kom slučaju, cilj ove antologije je jedan: da prevede i prikaže izbor klasične književnosti Dalekog istoka – što će reći, književnosti napisane na starokineskom jeziku – i uputi čitaoca u izučavanje dalekoistočne starine, koja u mnogo čemu služi kao pandan našoj evropskoj antici. Shodno tome, izabrane su tri najveće književne tradicije koje su se služile starokineskim jezikom – kineska, japanska, i korejska.
.png){kind=logo}
