Monografija Borisa Uspenskog Ego Loquens. Jezik i komunikacioni prostor posvećena je problemima jezičke komunikacije. Knjiga predstavlja lingvističko istraživanje, a takođe zadire u pitanja fenomenologije jezika. Pri tome, za razliku od istraživača koji pristupaju jeziku sa filosofskih pozicija, autor je nastojao da predstavi filosofske probleme u lingvističkoj perspektivi. Osnovna pažnja posvećena je ulozi deikse i mehanizmima opažanja stvarnosti, vezanim za deiksu. Istovremeno, u knjizi se razmatraju i mehanizmi razumevanja teksta. Ovo je neobično zanimljiva knjiga za stručnjake-lingviste, ali i za širok krug čitalaca koje interesuje funkcionisanje jezika.
Boris Andrejevič Uspenski (Борис Андреевич Успенский) rođen je u Moskvi 1937. godine. Diplomirao je na Katedri za opštu i uporedno-istorijsku lingvistiku na Moskovskom državnom univerzitetu 1960. godine. Doktorirao je 1972. godine. Od 1977. do 1992 – profesor je Moskovskog univerziteta, dok je u periodu od 1993. do 2009 – profesor Napuljskog orijentalističkog univerziteta (Università degli Studi di Napoli „L’Orientale“). Sada je profesor i rukovodilac Laboratorije za lingvistiku i semiotiku Nacionalnog naučnoistraživačkog univerziteta „Viša škola za ekonomiju“ (Moskva). Više godina predavao je u SAD (Harvardski· i Kornelski univerzitet), u Austriji (univerziteti u Beču i Gracu) i u Švajcarskoj (Univerzitet Italijanske Švajcarske). Redovan je član Evropske akademije nauka (Academia Europaea) i Ruske akademije prirodnjačkih nauka. Dopisni je član Austrijske akademije nauka (Österreichische Akademie der Wissenschaften), Norveške akademije nauka (Det Norske Videnskaps-Akademi), Doctor honoris causa Ruskog državnog univerziteta za humanistiku, Univerziteta „Konstantin ·Preslavski“ (Bugarska), Beogradskog univerziteta, član je lundskog Kraljevskog društva za humanistička istraživanja (Société Royal des Lettres de Lund). Autor je više od 600 objavljenih naučnih radova iz oblasti opšte lingvistike, filologije, istorije i· teorije umetnosti, kao i 18 monografija.
