Nakon Prvog svetskog rata, Beograd počinje da se modernizuje i uključuje u evropske tokove, umetnički život buja, a umetnici se hrabro otvaraju za nove estetike i poetike. U tom procesu, koji korespondira sa sličnim procesima na evropskom prostoru, presudnu ulogu imali su istaknuti pojedinci, ali i institucije, među kojima se izdvaja Udruženje prijatelja umetnosti „Cvijeta Zuzorić“, kao svojevrsni kulturni centar mobilizatorskih, prosvetiteljskih i emancipatorskih težnji i dometa, čije delovanje predstavlja jedan od važnih priloga beogradskoj kulturnoj istoriji.
Kroz istoriju Udruženja prijatelja umetnosti „Cvijeta Zuzorić“, namera je da se ispripoveda priča o Evropi u Beogradu, o modernizacijskim procesima, o sukobu s duboko ukorenjenim tradicionalizmom i patrijarhalnošću, o ženskoj emancipaciji, o zabavama kao vidu društvenog života, o umetnosti i njenom odnosu prema politici, uz želju i ambiciju da se nedostatak sinteze tokova kulturne i društvene istorije Beograda, bar delimično, ublaži jednom ovakvom knjigom.
