O telima, senkama i obrisima, njihovoj dekompoziciji i neprekidnoj selidbi iz forme u formu, silu entropije (duhovne i fizičke naročito) pretpostavivši svakoj drugoj sili, peva pesnik Todorović u očitom hajdegerijanskom ključu. Na njega upućuje ne samo činjenica da je celokupno individualno iskustvo u zbirci Useljavanje u novu smrt predstavljeno u kontekstu njegove prolaznosti, propadljivosti i konačnosti, već i zbog očite glavne ideje, razvijane dosledno iz pesme u pesmu, koja svodi ono između dva najvažnija događaja u ma čijem životu – rođenja i smrti, na manje-više temeljnu pripremu za realizaciju (po Hajdegeru) „čovekove nenadmašne mogućnosti“, ostvarive jedino i isključivo u smrti. Kako sam život podrazumeva smrt (ona biva njegovim krunskim dokazom i konačnom potvrdom), tako smrt može podrazumevati nastavak, prelazak iz organskog u ektoplazmatično, energiju koja se rasula i poput plaza žive vatre klizi nekadašnjim habitusom koji nikada nije napušten već iznova sagledan, samo u drugačijoj perspektivi.
| Karakteristika |
Vrednost |
| Kategorija |
POEZIJA
|
| Autor |
Marko Todorović
|
| Težina specifikacija |
0.5 kg |
| Izdavač |
PRESING |
| Pismo |
Ćirilica |
| Povez |
Broš |
| Godina | 2024 |
| Format | 14,8x21 |
| Strana | 124 |
.png){kind=logo}
