KA PERFORMATIVNOJ TEORIJI OKUPLJANJA

Posmatrajući javne skupove kao pluralne oblike performativne akcije i neraskidivi deo slobode izražavanja, Džudit Batler u ovoj knjizi proširuje svoju teoriju performativnosti kako bi dokazala da je prekarnost bila galvanizirajuća sila u poslednjim masovnim protestima (Tahrir trg, Okupiraj Vol strit i dr.) U detaljnim filozofskim refleksijama na delo Hane Arent, tačnije na društvenu i političku ontologiju koju je njen rad generisao, autorka pronalazi potencijal za rehabilitaciju humanizma i istinski transformativnu politiku. Njeno oštro intelektualno ispitivanje politike javnih okupljanja, performativnog prostora, narodnog suvereniteta i izvođačkih tela, zapravo je manifest protiv privatizacije i individualizacije političkih kultura. Ova knjiga je pravovremeni poziv da se prepozna politički značaj savremenih medija i načina na koje su ti mediji izmenili etičke i političke domene; poziv na okupljanje, pobunu protiv diskriminacije, ekološke devastacije i prekarnosti te zahtevanje pravednije i egalitarnije budućnosti.


Sadržaj:
Uvod
Rodna politika i pravo na pojavljivanje
Tela u savezu i politika ulice
Prekarni život i etika kohabitacije
Telesna ranjivost, koaliciona politika
»Mi narod« – misli o slobodi okupljanja
Da li se u lošem životu može živeti dobro?
......................

Američka poststrukturalistička filozofkinja koja je posebno doprinela razvoju feminističke filozofije, kvir teorije, teorije književnosti i političke filozofije. Veliki ugled vodeća teoretičarka feminizma stekla je radovima objavljenim tokom devedesetih u kojima osporava tradicionalno shvaćen pojam „roda”, na račun sopstvene teorije o rodnoj performativnosti. Batler koherenciju kategorija pola, roda i seksualnosti vidi kao društveni konstrukt, a njihovo performiranje ne posmatra kao dobrovoljan izbor, već kao produkt „regulativnog diskursa” i „disciplinskih režima”.