Knjiga koja je pred nama napisana je pre više od 170 godina. Prvo izdanje objavljeno je 1853. godine u Manhajmu, pod naslovom Das Evangelium der Natur (Jevanđelje prirode), sa podnaslovom Knjiga za svaki dom. Autor Heribert Rau je knjigu podelio na sedam tomova: Zvezdano nebo, Istorija zemljinog razvitka, Pogledi u biljni život, Čuda ljudskog tela, Pogledi na život životinja, Carstvo fizike i Knjižica znanja iz oblasti hemije, u kojima je na popularan način predstavio naučna saznanja iz oblasti astronomije, geologije, botanike, anatomije, zoologije, fizike i hemije. Knjiga je do 1897. godine doživela čak osam izdanja.
* * *
Heribert Rau rođen je 11. februara 1813. u Frankfurtu na Majni. Bio je nemački pisac i teolog. Nakon položene mature u trgovačkoj školi, odlazi na studije teologije na Univerzitet u Hajdelbergu. Bio je jedan od osnivača Unitarističke slobodne verske zajednice, a ubrzo potom stao je na čelo slobodnog verskog pokreta u Frankfurtu. Po završetku studija postao je propovednik u nemačkoj katoličkoj zajednici u Štutgartu, a od 1849. i u Manhajmu. Tamo je pisao slobodne verske spise i vlada ga je uklonila sa funkcije 1856, nakon čega se vratio u Frankfurt. Ovde je radio isključivo kao pisac sve dok ponovo nije postao propovednik i veroučitelj za nemačku katoličku zajednicu u Ofenbahu na Majni 1868. Ovu funkciju obavljao je do 1874. godine. Rau je bio član frankfurtske masonske lože „Sokrat“. Umro je 26. septembra 1876. u Ofenbahu.
Njegov raznoliki rad obuhvata dela štampana u ukupno 103 toma. Pisao je poeziju, filozofske, teološke, istorijske i naučne spise, operske tekstove, romane, priče i drugo. Najznačajnija dela su mu: Aleksandar fon Humbolt, kulturno-istorijsko-biografski roman u šest delova; Opšta istorija hrišćanske crkve, od nastanka do danas: za nemački narod; Car i budala, istorijski roman u tri dela; Jevanđelje prirode ‒ knjiga za svaki dom; Betoven, život umetnika; Mocart, život umetnika.
Kao i mnogi drugi sledbenici slobodnih verskih pokreta 50-ih godina 19. veka, Rau je zaokret ka istoriji prirode video kao način da kombinuje empirijsko-analitički pristup svetu sa religijskim razumevanjem prirode. Njegovo delo Novi časovi posvećenosti za promovisanje istinske religioznosti iz 1857. našlo se na spisku zabranjenih knjiga (Index Librorum Prohibitorum) i stoga bilo zabranjeno za čitanje svakom katoliku. Cilj ovog spiska je bio da zaštiti veru i moral vernika, sprečavajući čitanje nemoralnih knjiga ili knjiga koji sadrže teološke greške. Na istom tom spisku nalazilo se i nekoliko dela Baruha de Spinoze, koga ovde sasvim namerno pominjemo, kao predstavnika filozofije racionalizma i čije učenje se često poistovećuje sa panteizmom. Spisak je ukinuo papa Pavle VI tek 1966. godine.
Zbog veoma slobodnih interpretacija koje se nisu slagale sa crkvenom dogmom, Rau je bio kritikovan i od katoličke i od protestantske zajednice u Nemačkoj. Optuživan je da potkopava temelje crkve, da njegovo Jevanđelje prirode predstavlja pogubna i po dušu opasna učenja uvijena u popularne, često sentimentalne, ali neukusne predstave o naučnim temama.
