S jedne strane, priče se bave iskonskim ljudskim potrebama i strahovima. Ima tu ljubavi u različitim pojavnim oblicima, pa i onim izvitoperenim. Ima tu, dalje, depresije, samoubistva, bolesti – mnogo bolesti, mnogo patnje. I usamljenosti kao neizbežne pratilje bolesti, koja se u jednoj priči i personifikuje. S druge strane, govori se o savremenim pretnjama čovečanstvu, kao što su posledice potencijalnog biološkog rata i eksperimentalnih programa lečenja. A u središtu kovitlaca nalazi se čovek, sa svim svojim očekivanjima od života, s vremenom koje protiče i koje treba nečim ispuniti, s drugim ljudima s kojima treba uspostaviti određene odnose, sa strahom da neće sve ispasti kako valja.
